Mέρα τη μέρα

Η ιστορία μας τελείωσε.

Η επιστολή ονείρων αποτεφρώθηκε.

Τα ΄΄εν οίκω μη εν δήμω’’ ψιθύρισα,

και η ηχώ της φωνής μου

συμφώνησε ξέπνοα

είναι που παραπαίω

αυτό φταίει, επανέλαβα

μέχρι να εξουθενωθώ

επανάληψη; όχι,δε νομίζω

εξιλέωση; ίσως ναι.

Φανή Αθανασιάδου

(από την ποιητική συλλογή ¨¨Εκ των έσω¨)¨

Σταχτοπούτα

Σκοτεινές σκέψεις
πλησιάζουν απειλητικά
τον ουρανό της Σταχτοπούτας
κι'εκείνη προσεύχεται στην καλή της νεράιδα,
γιατί η δωδεκάτη νυχτερινή πλησιάζει.

-----------
Cinderella

Dark thoughts
are approaching threatingly
the Cinderella's sky
and she is praying to her fairly god mother
because the midnight's hour is coming

Φανή Αθανασιάδου

(από την ποιητική συλλογή Δελτίο καιρού)

ΜΗΔΕΙΑ

Το ποτήρι
πλάι στην ανθισμένη καμέλια ·
όλα τα πράγματα βαλμένα στη σειρά ,
με τάξη ,
εκτοπίζοντας την αταξία
που έφερνε η είσοδος του στο σπίτι.
Mακάριο μειδίαμα
που παράδερνε στα βράχια
σε μια διήγηση «άνευ όρων»
χωρίς ακροατές ,
παρά μόνο το λόγο του Ευριπίδη :

«η Μήδεια πήρε τα παιδιά της
μακριά από την προδομένη συζυγική κλίνη
του επίορκου Ιάσονα» .

Φανή Αθανασιάδου

(από τη ποιητική συλλογή''Δελτίο καιρού'')

Αφή

Κανείς δεν έμεινε
σε κείνη τη μακρινή ανάγνωση,
την εξ αποστάσεως προσέγγιση των πραγμάτων
Ολοι αναζητούσαν την αφή,τη ψηλάφιση
τη ζεστή παρουσία ενός ανθρώπινου κορμιού
που θα τους έφερνε πιο κοντά
και θα ανάσταινε ξανά τις προσδοκίες τους


Φανή Αθανασιάδου

Της μιλούσε..

Της μιλούσε,

κι’ εκείνη κοίταζε την απόσταση

ανάμεσα στα μάτια του,

πόσο βαθιά τη διάβρωνε το αυλάκι

και που θα οδηγούσε άραγε

Της μιλούσε, κι’εκείνη πρόσεχε

τα δαχτυλίδια απ’τον καπνό του τσιγάρου του

πως περιβάλλανε τις λέξεις και τις φράσεις του,

τις έννοιες, που εκείνος ήθελε να δώσει .

Υστερα έστρεφε το βλέμμα

έξω απ’το παράθυρο

στα λιγοστά φύλλα των δένδρων

πως τα παράσερνε ο άνεμος,

πως έσπρωχνε ανθρώπους και σκουπίδια

σαν ένα..

το ρολόι χτύπησε τέσσερις φορές

κι’εκείνη έκλεισε τα μάτια

για να ονειρευτεί.

Φανή Αθανασιάδου

Το δωμάτιο

Ενα απλό δωμάτιο

συνόδευε τα όνειρα της,

λιτό (σαν τη σκέψη της)

χωρίς περιττά έπιπλα και αξιώσεις..

εκεί μέσα περιφερόταν

με τα λιγοστά αντικείκενα

τοποθετημένα στη σειρά

να θυμίζουν τη τακτοποιημένη-φαινομενικά-ζωή της,

μόνο στις μικρές λεπτομέρειες

διέκρινες τη διαφορά

εκείνες τραβούσαν τη προσοχή των άλλων

μα περισσότερο τη δική της,

σ¨αυτές έβρισκες κρυμμένες

λέξεις,φωνήεντα συλλαβές

κάποιες φορές να αρθρώνονται ακόμα και κραυγές

που καλούσαν επιτακτικά σε βοήθεια..

Φανή Αθανασιάδου

Ο Καιρός

Στη Βρετάνη πάλι βρέχει ·
στη Κίμωλο τα πουλιά ζευγαρώνουν ·
η συνεύρεση στη μικρή τσαγερί ,
αποδείχτηκε τελικά πολύ ανιαρή ·
οι δρόμοι που ακολουθήσανε
δεν οδήγησαν πουθενά ·
είναι σαν τα χελιδόνια που περιμένεις
να ‘ρθούν με την Άνοιξη ,
κι εκείνα δε φθάνουν ποτέ .
Ο κύριος Σμιθ δοκιμάζει στη σάλα
το καινούργιο του κουστούμι
από πανάκριβο κασμίρ ,
ενώ συμπληρώνει την εμφάνιση
με την ομπρέλα απ’ το Λονδίνο .
Έξω βρέχει ακόμα . . .

Φανή Αθανασιάδου

( από την Δ΄ ποιητική συλλογή ¨ Δελτίο καιρού )