Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

Ο χορός της Νιόβης

Ο ήχος των φλας,
αυτό το συνεχές
γωνιακό αναβόσβησμα των ματιών της
κατά πως της έπρεπε,
κατά πως πίστευε
πως της έπρεπε,
στο λευκό δωμάτιο
την βρήκα στο λευκό δωμάτιο,
την βρήκαν στο λευκό δωμάτιο
αριθμός «16»
έτσι ξαφνικά και απρόσμενα
χωρίς να το περιμένει κανείς
τυλιγμένη με τη μοναδική της εσάρπα,
μόνο μ’ αυτή
κατά πως της έπρεπε,
κατά πως πίστευε
πως της έπρεπε.
*
Φανή Αθανασιάδου

2 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Χρόνια ζω σ΄ενα λευκό δωμάτιο και κει θα παραμείνω σε όποια μου κατάληξη...

Καλησπέρα Φανή

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Καλησπέρα Μαρία

Κάποιες φορές τα ''λευκά δωμάτια''μοιάζουν με καταφύγια ή προσωπικά δημιουργικά εργαστήρια,
νάσαι καλά.